πηγή: ονειροπαγίδα
Αντιμέτωπα με τον απόλυτο εξευτελισμό βρίσκονται κάποια νεομνημονιακά (πρώην τάχα ασυμβίβαστα αντιμνημονιακά!!) ταλαίπωρα πλάσματα καθώς ευρισκόμενα σε μόνιμο πολιτικό βέρτιγκο από τις διαρκείς κωλοτούμπες, δεν ξέρουν που πατούν και πού πηγαίνουν...
Αντιμέτωπα με τον απόλυτο εξευτελισμό βρίσκονται κάποια νεομνημονιακά (πρώην τάχα ασυμβίβαστα αντιμνημονιακά!!) ταλαίπωρα πλάσματα καθώς ευρισκόμενα σε μόνιμο πολιτικό βέρτιγκο από τις διαρκείς κωλοτούμπες, δεν ξέρουν που πατούν και πού πηγαίνουν...
Μόνιμο χαρακτηριστικό τους η μνήμη χρυσόψαρου... καθώς δεν θυμούνται τίποτα από το παρελθόν ούτε το δικό τους ούτε των αντιπάλων τους. Έτσι λοιπόν κάθε τι πού παλαιότερα το έβρισκαν αβανταδόρικο για τους τότε κυβερνώντες τώρα το βρίσκουν σκληρό απέναντι στην πολιτική παρθενία... του τρίτου "καλού" μνημονίου(!!) που ο σοφός λαός (που παλιά ήταν απαράδεκτος γιατί ψήφιζε άλλους...) έφερε στην εξουσία!
Κάθε τι που τώρα χρεώνεται στο νέο πολιτικό προσωπικό (είτε αυτό είναι "ψεκασμένο" είτε γραφικό είτε εμφανώς ακατάλληλο έως τραγικό), το θεωρούν πρωτοφανές, αντιδεοντολογικό και το καταγγέλλουν με όλη την ορμή της νεοκυβερνητικής τους οσφυοκαμψίας!
Αυτή βέβαια η έλλειψη μνήμης, το πολιτικό αλτσχάιμερ που τους διακατέχει, δεν τους αποτρέπει από το να διατυπώνουν ανερυθρίαστα το δήθεν ακαταμάχητο ερώτημά τους: καλά γιατί παλιά που γίνονταν τα ίδια, γιατί δεν λέγατε κάτι; ενώ όλοι γνωρίζουν ότι οι σημερινοί υπέρμαχοι και φανατικοί οπαδοί της ακαταλληλότητας, ήταν οι μόνοι άλαλοι στο παρελθόν καθώς και τότε δια της αφωνίας τους εξαργύρωναν τον επιούσιον... αυτόν που τώρα νομίζουν πως εξασφαλίζουν με το απίστευτο γλείψιμο και την απόλυτη ξεφτίλα...
Αυτή βέβαια η έλλειψη μνήμης είναι κάτι που μπορεί να τους δικαιολογηθεί καθώς μάλλον οφείλεται σε παθολογικά αίτια, αφού δεν μπορούν καν ούτε να θυμηθούν πως μέχρι προχτές έσκιζαν μνημόνια, μοίραζαν χρήματα, "πουλούσαν" επανάσταση και ευαισθησία και υπόσχονταν έναν άλλο αγγελικό κόσμο....
Τι τραβούν τελικά οι ασυμβίβαστοι επαναστάτες του καναπέ, όταν έρθουν αντιμέτωποι με τον πραγματικό τους εαυτό και γκρεμιστούν τα παραμυθάκια τους που κόντευαν να τα πιστέψουν και οι ίδιοι, καθώς στην ομίχλη των αντιμνημονιακών τους παραισθήσεων έβλεπαν τη σκιά τους γιγάντια...
