Το εμπιστευτικό έγγραφο που δημοσίευσε ο Paul Mason αναφέρει πως "υπάρχει πρόοδος αλλά ακόμα μεγάλη απόσταση από μία συμφωνία". Επιβεβαιώνονται οι διαφορές ανάμεσα στους Θεσμούς με το ΔΝΤ να επιθυμεί 'συνολική συμφωνία' και τους Ευρωπαίους να είναι ανοιχτοί σε χρηματοδότηση με "μερική συμφωνία". "Σκόπελος" για την ελληνική κυβέρνηση τα ομόλογα που λήγουν τον Ιούνιο και κυρίως τον Ιούλιο και Αύγουστο. Δείτε το έγγραφο
Την άμεση ανάγκη για συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και εταίρων επισημαίνει νέο απόρρητο έγγραφο του ΔΝΤ που έβγαλε στη δημοσιότητα o Paul Mason του Channel 4. Στο έγγραφο που προέκυψε μετά την ενημέρωση των στελεχών του Ταμείου από τον Πολ Τόμσεν αναφέρεται πως υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας στις 5 Ιουνίου οπότε και η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 1,5 δις ευρώ στο ΔΝΤ.
Αρχικά, το εμπιστευτικό έγγραφο του ΔΝΤ που διέρρευσε στον Τύπο μιλά για ορισμένη βελτίωση στις συνομιλίες με την Ελλάδα, όμως υπογραμμίζει πως η πρόοδος είναι αργή και η κατάσταση «απέχει πολύ από το να είναι ιδανική». Το έγγραφο δείχνει μεταξύ άλλων διάσταση απόψεων με την ευρωπαϊκή πλευρά στο ζήτημα της χρηματοδότησης και της βιωσιμότητας του χρέους, αλλά τονίζει η κατάσταση στο μέτωπο της ελληνικής ρευστότητας είναι τόσο επείγουσα ώστε η χώρα δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της τον Ιούνιο χωρίς συμφωνία.
Στο εν λόγω έγγραφο αναφέρεται πως υπάρχει πρόοδος στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το ΦΠΑ, τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και την απλοποίηση των διαδικασιών αναδιάρθρωσης και πτώχευσης των ελληνικών επιχειρήσεων.
Επίσης στο έγγραφο ως τα «αγκάθια» των διαπραγματεύσεων παρουσιάζονται «το συνταξιοδοτικό και η επαναπρόσληψη των δημόσιων υπαλλήλων»
Ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει είναι ότι δεν υπάρχει κοινή γραμμή μεταξύ των τριών θεσμών Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Στο έγγραφο, αναφέρει ο Πολ Μέισον, οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται να αναζητούν μια «επιφανειακή» λύση (μπαλώματα), ενώ το ΔΝΤ αντιτίθεται στο «γρήγορο και βρωμικό» αποτέλεσμα, όπως το αποκαλεί.
Σε αυτό το σημείο, το ΔΝΤ επισημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα τόσο για τη χρηματοδότηση όσο και για τη βιωσιμότητα του χρέους, υπογραμμίζοντας παράλληλα προς τους Ευρωπαίους ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν – παρά το γεγονός ότι δεν έχει ευθέως τεθεί θέμα ελάφρυνσης χρέους.
Αυτό που επίσης είναι σαφές είναι ότι το Ταμείο επιθυμεί μία συνολική συμφωνία (comprehensive agreement). Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ έχει άλλωστε πει ότι «μία γρήγορη και βρώμικη» (quick and dirty) αξιολόγηση δεν είναι αποδεκτή και το προσωπικό του Ταμείου πρέπει να ακολουθήσει τους κανόνες και την εντολή που έχει.
Τέλος, το Ταμείο ξεκαθαρίζει ότι «έχει καταστεί σαφές ότι δεν θα γίνει καταβολή μέχρι να υπάρξει πλήρης συμφωνία (full staff-level agreement) σε μία συνολική αξιολόγηση (comprehensive review). Είναι επίσης κατανοητό ότι υπάρχουν συζητήσεις στην Ευρώπη για την πιθανότητα μερικών καταβολών (partial disbursements), βασιζόμενων σε μερικές συμφωνίες («αν υπάρξει φως στο βάθος του τούνελ»), αλλά έχει επίσης υπογραμμιστεί ότι δεν υπάρχει σε αυτή τη φάση κοινή θέση μεταξύ των Ευρωπαίων.
Σε ό,τι αφορά, τέλος, την πιθανότητα ενός νέου προγράμματος, το προσωπικό του Ταμείου έχει υπογραμμίσει, όπως ειπώθηκε, ότι έχει ήδη δείξει μεγάλη ευελιξία με όρους πολιτικής, αλλά υπό τους περιορισμούς ότι οι αριθμοί πρέπει να βγαίνουν με όρους χρηματοδότησης και βιωσιμότητας».
«Έχει διαπιστωθεί πως υπάρχει μια αντίστροφη σχέση μεταξύ των μεταρρυθμίσεων και της βιωσιμότητας» τους χρέους, αναφέρεται. Ο Πολ Μέισον σημειώνει πως αυτό μεταφράζεται ως εξής: «Όσο περισσότερη λιτότητα απαιτούν οι Ευρωπαίοι, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα η Ελλάδα να χρεοκοπήσει αδυνατώντας να αποπληρώσει το χρέος της. Το ΔΝΤ σε αντίθεση με την Κομισιόν δεν μπορεί να υπογράφει για ένα σχέδιο λιτότητας που θα φέρει τη χρεοκοπία».
