16 Απριλίου 2015

Die Zeit: Tι θα γίνει αν ο Τσίπρας προκηρύξει νέες εκλογές τον Ιούνιο;


Είναι φήμη, αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται ότι το θεωρεί σκόπιμο: Aν ο Τσίπρας διαλύσει τη Βουλή θα μπορούσε να λύσει πολλά προβλήματα.
'Οπως σε κάθε πρωτεύουσα κυκλοφορούν στην Αθήνα πολλές φήμες, αλλά μία ακούγεται εκπληκτικά συχνά αυτές τι μέρες: ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ενδέχεται να προκηρύξει νέες εκλογές τον Ιούνιο.
Γιατί; Η λογική εξήγηση για το σενάριο αυτό έχει ως εξής: τον Ιούνιο θα είναι ληξιπρόθεσμα 4 δισ. ευρώ για εξόφληση κρατικών ομολόγων, τον Ιούλιο άλλα 6 δισ. Γι' αυτό η Ελλάδα χρειάζεται δάνεια βοήθειας από την Ε.Ε. Αλλά θα τα λάβει μόνον αν ο Τσίπρας κάνει μεταρρυθμίσεις και μάλιστα όχι με το να καταθέσει έναν οποιαδήποτε καταλογίσκο, αλλά να πάρει χειροπιαστά μέτρα. Αυτά ακριβώς που δεν θέλουν ούτε η ακροαριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι εθνικιστές του εταίρου του στον κυβερνητικό συνασπισμό ΑΝΕΛ. Παναγιώτης Λαφαζάνης και Πάνος Καμμένος ονομάζονται τα φρένα αριστερά και δεξιά από τον Τσίπρα. Ο πρώτος είναι παλιός κομμουνιστής, και υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ για τις δομικές μεταρρυθμίσεις (Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας), ο δεύτερος είναι ένας δεξιός που μισεί την Ε.Ε και είναι υπουργός Άμυνας. Και από τους δύο θα μπορούσε να απαλλαγεί ο Τσίπρας με μια κίνηση απελευθέρωσης, αν προκηρύξει νέες εκλογές.
Διότι η δημοτικότητα του πρωθυπουργού υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη των άλλων πολιτικών. Ο Τσίπρας απολαμβάνει ποσοστό αποδοχής 65%. Από την ανάληψη των καθηκόντων του οδήγησε με επιτυχία τον ΣΥΡΙΖΑ προς το πολιτικό κέντρο. Ιδίως των παραδοσιακών σοσιαλδημοκρατών ψηφοφόρων, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, κερδίζει συνεχώς περισσότερο την εμπιστοσύνη. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κέρδιζε με 45% τις εκλογές, στις προηγούμενες πήρε 36%.
Ο Τσίπρας, με αυτόν τον αέρα στα πανιά του, θα μπορούσε καταρχάς να απειλήσει εσωκομματικά ότι θα κάνει ανασχηματισμό. Θα μπορούσε να θέσει έτσι τους θερμοκέφαλους προ του διλήμματος είτε να υποχωρήσουν, είτε να εγκαταλείψουν τα πόστα τους. Με αυτό όμως θα διακινδύνευε περισσότερα από το να χάσει έναν υπουργό. Δημοσιογράφοι στην Αθήνα εκτιμούν ότι ο Λαφαζάνης ως αρχηγός της αριστερής πλατφόρμας διαθέτει 30 πιστούς υποστηρικτές επί συνόλου 149 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός αυτού ο Τσίπρας θα έπρεπε να διώξει και τους ακροδεξιούς εταίρους, κάτι το οποίο θα γινόταν μόνο αν είχε με το μέρος του την πλειοψηφία του κοινοβουλίου. Εναλλακτικοί εταίροι όμως υπάρχουν πολύ λίγοι. Τα παραδοσιακά κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν τίθενται καν υπό συζήτηση. Σε τελευταία ανάλυση ο πρωθυπουργός εξελέγη κυρίως γιατί υποσχέθηκε να διώξει από την εξουσία μια για πάντα τα παλαιά διεφθαρμένα πελατειακά κόμματα.
Γιατί λοιπόν να μην επιδιώξει στο ζενίθ της δημοτικότητάς του να απευθυνθεί προς το λαό για να σχηματίσει μιαν αυτοδύναμη κυβέρνηση; Το αν αυτό το επιτρέπει το Σύνταγμα αμφισβητείται, αλλά ο Τσίπρας θα βρει σίγουρα έναν τρόπο για να πέσει η κυβέρνηση. Εν ανάγκη με την ψήφο εμπιστοσύνης κατά την οποία οι υποστηρικτές του θα καταψηφίσουν επίτηδες την κυβέρνηση (η μέθοδος είναι γνωστή, εφευρέθηκε στο Βερολίνο).
Φυσικά και είναι όλα αυτά εικασίες. Δεν είναι όμως εικασίες οι ραγδαία αυξανόμενες υποχρεώσεις πληρωμών της Ελλάδας και η ανάλογης έκτασης μειούμενη εμπιστοσύνη των δανειστών της Ε.Ε. Η συναίνεση για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ χάνεται. Ο Τσίπρας υποσχέθηκε στους Έλληνες μια επανάσταση, αλλά επίσης και ότι θα παραμείνει στο ευρώ. Ο Τσίπρας το γνωρίζει: Αν ρωτήσει τους Έλληνες ποιο είναι γι' αυτούς το σημαντικότερο, η απάντηση είναι βέβαιη.